سه‌شنبه، آبان ۲۳، ۱۳۸۵

لاتوتسه و تائو تِ چینگ

انسان‌های عادی تنهایی را دوست ندارند
در حالی‌که فرزانه تنهایی را به کار می‌گیرد
او در تنهایی درک می‌کند
که با هستی یگانه است.

***
ما به چاپ دومش رسیدیم. ما مدت‌هاست که به چاپ دوم به بعد می‌رسیم. راستش از وقتی که آلوده قامبیودر شده‌ایم و کارمان شده وبگردی کمتر لابلای اوراق کتب پرسه می‌زنیم. این‌است که کمتر پیش می‌آید چاپ اول کتابی را در هوا بزنیم. و حالا حکایت:
در ازمنه گذشته شنیده بودیم که لائوتسه، فیلسوف چینی (این چین هم دریایی است که هر آن‌چه در باورهم نیاید را در خود جای داده) یک کتاب بیشتر ندارد به نام تائو تِ چینگ که همان راهنمای زندگی و خرد ناب است. اگر اشتباه نکرده باشیم که معمولن می‌کنیم قبلن هم چاپ شده بود ولی با کلی حاشیه و معانی لغات و تفسیر و ایندکس و حواشی و پانویس و غیره که ما را از رفتن به طرفش پشیمان کرد. ولی این یکی که اخیرن به تلاش نشر مثلث و با ترجمه از متن انگلیسی توسط آقای فرشید قهرمانی درآمده کارمان را ساده کرده. کیفیت کار چگونه است؟ وفادار به متن است؟ ....؟ ما نمی‌دانیم. فقط این را می‌دانیم که تکلیفمان با این کتاب و این فیلسوف روشن شده. به قول معروف حجت را بر ما تمام کرده و دیگر نمی‌توانیم بهانه بیاوریم که به دلایل بالا آن‌را نخانده‌ایم.
کتابی است گویا همین امروز نوشته شده است. البته توسط لائوتسه و نه کس دیگری. برای ما و دیگران. در هر گوشه‌ای از جهان که باشند. آیا لائوتسه آن‌را برای امروز نوشته، یا جهان بعد از دوهزار و ششصد سال کماکان بر همان پاشنه می‌چرخد؟
حق خودمان می‌دانیم که چند خطی از آن‌را برایتان به زیور طبع برقی بیاراییم، به جهت تبلیغاتی که برای آن کردیم. خودتان بروید باقی را بخانید. خاندنی.
***
وقتی تائو فراموش می‌شود
خوبی و زهد پدیدار می‌شود
وقتی هوش طبیعی بدن از بین می‌رود
دانش و زیرکی پدید می‌آید
وقتی کشور دچار آشوب می‌شود
میهن پرستی رونق می‌گیرد
***
کاسه خود را بیش از اندازه پر کنید،
لبریز می‌شود.
چاقوی خود را بیش از اندازه تیزکنید،
کند میشود.
به دنبال پول و راحتی باشید،
دلتان هرگز آرام نمی‌گیرد.
به دنبال تایید دیگران باشید،
برده‌ی آن‌ها خاهید بود.
کار خود را انجام دهید و سپس رها کنید،
این تنها راه آرامش یافتن است.

1 Comments:

At ۸/۲۵/۱۳۸۵ ۱۱:۲۷ قبل‌ازظهر, Blogger Janus said...

چه کسی را می شوناسی که از اندک شعوری برخوردار باشد ومشامش از بوی خوش عطرحسن انتخاب جان هیون یارد معطر نشود یاازشراب حکمت لائوتسه سر مست نگردد که چه خوش گفته بود که ارزش کوزه به نیستی است که دراوست به باور این حقیر رمز به روز ماندن وی پرداختن به مضامین ماندگارومشترک سرشت سرگردان وناآرام روح عاصی بشری است

 

ارسال یک نظر

<< Home