یکشنبه، شهریور ۰۵، ۱۳۸۵

سرزمین من


ما چند روز زودتر به پیشباز ِ گرامی داشت یاد و خاطره احمدشاه مسعود رفتیم. چرا که همین دیشب با یکی از خاندن (ترانه به زبان افغانی) های فعلی افغانستان آشنا شدیم به نام خاندن ِ سرزمین من. گویا قبلن با صدای ِ داوود سرخوش خانده شده است. ولی ما ورژن دیگری از آن یعنی با صدای خانم گیسو شاکری را شنیدیم. یکی از یکی بهتر در ادای ِ دینی که به سرزمینشان داشته اند، آن را اجرا کرده اند. برای بیان احساسم از نبودن احمدشاه مسعود در این دوران، جز نوشتن ِ این شعر را ندارم. برای بیان احساسم از نبودن ِ یک چه گوارای ِ این طرفی. برای بیان احساسم در نبودن یکی از کاریزماتیک ترین قهرمانان این گوشه از جهان.
لینک ِ سرزمین من با صدای داوود سرخوش روی تایتل است.

بی آشیانه گشتم
خانه به خانه گشتم
بی تو همیشه با غم
شانه به شانه گشتم
عشق یگانه من
از تو نشانه من
بی تو نمک ندارد
شعر و ترانه من
سرزمین من
خسته خسته از جفایی
سرزمین من
بی سرود و بی صدایی
سرزمین من
دردمند بی دوایی
سرزمین من
سرزمین من
کی غم تو را سروده؟
سرزمین من
کی ره تو را گشوده؟
سرزمین من
کی به تو وفا نموده؟
سرزمین من
ماه و ستاره من
راه دوباره من
در همه جا نمیشه
بی تو گزاره من
گنج تو را ربودند
از بر اشرف خود
قلب تو را شکسته
هر که به نوبت خود
سرزمین من
خسته خسته از جفایی
سرزمین من
بی سرود و بی صدایی
سرزمین من
دردمند بی دوایی
سرزمین من
سرزمین من
مثل چشم این ستاره
سرزمین من
مثل دشت پر غباره
سرزمین من
مثل قلب داغداره
سرزمین من
سرزمین من ....